Versnipperde aandacht

Op allerlei manieren komen we als mensen samen in groepen. Voor een familiefeestje, voor een MT-vergadering. Voor een zakelijk diner, voor een lunch met een goede vriend.

Als we met elkaar samen zijn om resultaten te behalen over een onderwerp, prive of zakelijk, dan is het verstandig om ervoor te zorgen dat de aandacht voor het onderwerp zo groot mogelijk is. Dat er geen onbewuste of juist wel bewuste obstakels in onze geest aanwezig zijn.

De standaardvraag ‘hoe gaat ‘t met je’ kan al veel spanning oproepen op momenten dat je je niet vrij voelt om hier echt op te antwoorden, terwijl je wel rondloopt met spanning over iets in je werk of je prive.

Een ding tegelijk.

Recentelijk bleek uit een diepgaand onderzoek dat we als mensen niet echt goed en verantwoord twee dingen tegelijk kunnen doen. Het onderzoek nam als voorbeeld autorijden en bellen. En handsfree of niet: de onderzoeker concludeerde dat je wel hartstikke gek moet zijn om tijdens het rijden te bellen. Dat kunnen mensen echt niet. Je brengt jezelf en anderen in echt gevaar. De werkelijkheid ziet er anders uit……. toch?

Twee  belangrijke zaken, die voor jou spelen, een gelijkwaardige aandacht geven is dus gewoon niet mogelijk. We moeten kiezen: eerst dit en dan weer dat andere dat ook aandacht nodig heeft.

Zijn er stoorzenders.

Vandaar de tip die ik doe in mijn boek Liefde in Bedrijf om vergaderingen met meerdere mensen altijd te laten beginnen met een openingsvraag: “is er bij iemand van ons iets in hem of haar wat op dit moment gezegd wil worden. Wat eerst even aandacht verdient. Iets wat je bezighoudt en waar je tijdens deze vergadering door je eigen psyche door gestoord kunt worden. Ik nodig ieder uit om je dat even af te vragen en daar of even contact over te maken, of om zelf te besluiten om dat idee/gevoel even aan de kant te zetten en nu dus volledig aanwezig te kunnen zijn in deze bijeenkomst.”

Het wonderlijke effect van een dergelijk begin van de bijeenkomst zal zijn dat eenieder iets meer bewust aanwezig is; zelfs als er niks bijzonders speelt in de psyche, en dus ook bij degene die contact kan maken over een moeilijk gesprek thuis of ergens in het werk, of een grote zorg kan delen. Als we willen dat de inzet van de deelnemers aan deze vergadering zo optimaal mogelijk is dan kunnen we beter zorgen voor een lege geest, zodat de energie vrijkomt voor de verschillende vraagstukken die we nu gaan behandelen in deze vergadering.

Van hoog tot laag.

Probeer het eens, nee: doe het eens. Ik hoor graag uw ervaringen met deze opstart van uw bijeenkomsten. En nodig uw collega’s uit om ook op andere plekken in de organisatie deze ‘methode’ te gaan gebruiken. Het zal de onderlinge verbondenheid aanzienlijk veranderen.